-
1 wygląd
сущ.• ария• аспект• взгляд• взор• вид• видимость• внешность• воздух• выражение• выступ• выступление• конституция• мелодия• наружность• облик• образ• очертание• песня• появление• рисунок• фигура• форма• чертеж• явление* * *♂, Р. \wyglądu вид;chorowity \wygląd больной вид; \wygląd zewnętrzny внешний вид; z \wyglądu на вид, по виду, с виду
* * *м, P wygląduchorowity wygląd — больно́й вид
wygląd zewnętrzny — вне́шний вид
z wyglądu — на вид, по ви́ду, с ви́ду
-
2 zewnętrzny
прил.• внешний• иностранный• наружный• поверхностный* * *zewnętrzn|y\zewnętrznyi наружный; внешний;wygląd \zewnętrzny внешний вид; warstwa \zewnętrznyа наружный (верхний) слой
* * *нару́жный; вне́шнийwygląd zewnętrzny — вне́шний вид
warstwa zewnętrzna — нару́жный (ве́рхний) слой
-
3 zewnętrzny wygląd
внешний видOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zewnętrzny wygląd
-
4 widok
сущ.• аспект• взгляд• взор• вид• видение• зрелище• зрение• обзор• облик• обозрение• панорама• пейзаж• пересмотр• перспектива• представление• просмотр• спектакль* * *1) вид2) widok (pejzaż) пейзаж3) widok (scena) зрелище, картина4) widok (szansa) вид, перспектива5) inform. widok информ. представлениеprawn. naoczny świadek ист. юр. видок (свидетель)iron. wygląd zewnętrzny разг. ирон. видок (внешний вид)* * *к, Р. \widoku 1. вид;na \widok czegoś при виде чего-л., увидев что-л.; 2. \widoki мн. виды, перспективы;\widoki na przyszłość виды на будущее;
● mieć coś na \widoku a) иметь в виду что-л.;б) приметить что-л.; marny twój \widok разг. несдобровать тебе+2. perspektywy, szansę
* * *м, P widoku1) видna widok czegoś — при ви́де чего́-л., уви́дев что́-л.
2) widoki мн ви́ды, перспекти́выwidoki na przyszłość — ви́ды на бу́дущее
•- marny twój widokSyn:perspektywy, szanse 2)
См. также в других словарях:
zewnętrzny — 1. «znajdujący się na powierzchni czegoś lub poza obrębem czegoś, widoczny na zewnątrz; działający z zewnątrz, od zewnątrz, na zewnątrz» Zewnętrzna strona koła. Wygląd zewnętrzny budynku. Ogrodzenie zewnętrzne. Zewnętrzne objawy choroby. Bodźce… … Słownik języka polskiego
zewnętrzny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który znajduje się lub jest związany z wierzchnią warstwą lub powierzchnią czegoś; dotyczy wierzchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warstwa zewnętrzna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrój — m I, D. pokrójkroju zwykle blm 1. «rodzaj, typ» zwykle w wyrażeniu: Ktoś lub coś (jest) jakiegoś pokroju. 2. biol. «całokształt cech morfologicznych, ogólny wygląd zewnętrzny zwierzęcia lub rośliny, charakterystyczny dla danego gatunku, rasy,… … Słownik języka polskiego
habitus — m IV, D. u, Ms. habitussie; lm M. y «ogół właściwości osobnika składających się na jego wygląd zewnętrzny, postawę i zachowanie się, świadczących o jego stanie i rozwoju» ∆ geol. Habitus kryształu «zewnętrzny kształt kryształu, uwarunkowany jego… … Słownik języka polskiego
charakteryzować — ndk IV, charakteryzowaćzuję, charakteryzowaćzujesz, charakteryzowaćzuj, charakteryzowaćował, charakteryzowaćowany 1. «określać, opisywać charakterystyczne cechy kogoś lub czegoś» Trafnie charakteryzować znajomych. 2. «występować jako… … Słownik języka polskiego
przeobrazić — dk VIa, przeobrazićrażę, przeobrazićrazisz, przeobrazićraź, przeobrazićził, przeobrazićrażony przeobrażać ndk I, przeobrazićam, przeobrazićasz, przeobrazićają, przeobrazićaj, przeobrazićał, przeobrazićany «wprowadzić, spowodować duże zmiany,… … Słownik języka polskiego
warunki — zewnętrzne «czyjś wygląd zewnętrzny, prezencja»: W moim życiu aktorskim jednego na pewno uniknąłem, mianowicie roli amanta. Na moje szczęście nigdy nikt mi jej nie proponował. Widocznie moje tzw. warunki zewnętrzne nikogo do tego nie usposabiały … Słownik frazeologiczny
aparycja — ż I, DCMs. aparycjacji, blm «wygląd zewnętrzny; powierzchowność, prezencja» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
postura — ż IV, CMs. posturaurze; lm D. posturaur książk. «postać, figura, wygląd zewnętrzny człowieka; postawa, prezencja» Okazała, wysoka postura. Być dość nikłej postury. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
szata — ż IV, CMs. szacie; lm D. szat przestarz. dziś podn. «ubranie, ubiór, strój» Szaty weselne, żałobne, zakonne. Szaty królewskie. ∆ Szata roślinna «rośliny występujące na danym obszarze, pokrywające dany obszar» ∆ druk. Szata graficzna,… … Słownik języka polskiego
ucharakteryzować — dk IV, ucharakteryzowaćzuję, ucharakteryzowaćzujesz, ucharakteryzowaćzuj, ucharakteryzowaćował, ucharakteryzowaćowany «zmienić wygląd zewnętrzny człowieka (najczęściej aktora) za pomocą odpowiednich środków, akcesoriów» Ucharakteryzować twarz… … Słownik języka polskiego